ဆယ္တန္းတုန္းက သင္ခဲ့ရတဲ့ မ်ဥ္းၿပိဳင္ေတြဟာ အနည္းဆံုးေတာ့ infinity မွာ ဆံုၾကတယ္ ဆိုတာေလး သတိရသြားမိတယ္...၊

မ်ဥ္းၿပိဳင္ဆိုေပမယ့္ ၿပိဳင္ျမင္းေတြလို တစ္ေကာင္နဲ႔ တစ္ေကာင္ ေက်ာ္တက္ဖို႔၊ ပန္းတိုင္ကို သူ႔ထက္ငါ အရင္ေရာက္ဖို႔ အတၱေတြနဲ႔ တြန္းတိုက္မေနဘဲ အဆံုးထိကို အတူယွဥ္တြဲ ႐ွိေနတာက မ်ဥ္းၿပိဳင္ေတြရဲ႕ ဝိေသသ လကၡဏာလို႔ပဲ ေျပာရမယ္ ထင္တယ္ေနာ္..၊

႐ိုး႐ိုး႐ွင္း႐ွင္းနဲ႔ မ်ဥ္းျပဳင္ေလး ႏွစ္ေၾကာင္းလို ထင္းေနတဲ့ ကဗ်ာေလးပါပဲ ညီမေလး...။ း)

မ်ဥ္းျပိဳင္ ၂ခုရဲ ့ယွဥ္တြဲျခင္းသေဘာကို သတိျပဳမိလိုက္ပါတယ္။

မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းရဲ႕ ကဗ်ာေလးကို ေမာင္ညီလင္းရဲ႕ ကြန္မန္႔ေလးထပ္ဆင့္လိုက္ေတာ့ ပိုၿပီးပီျပင္ျပည့္စံုသြားၿပီ ဇြန္ေရ...
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

အစ္ကုိညီလင္း... ဇြန္႔ကဗ်ာေလးကုိ တခုတ္တရဖတ္ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ခ်က္ေပးလုိ႔ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္။ ၿပိဳင္ျမင္းေတြလုိမဟုတ္ဘဲ... ဆုိတာကုိ သိပ္သေဘာက်မိတယ္။ း)

အစ္မရွင္ေလး... မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္း ယွဥ္တြဲျခင္းကုိ သတိျပဳမိတယ္ဆုိလုိ႔ ၀မ္းသာပါတယ္။ း)

ဟုတ္တယ္... တီတင့္ေျပာသလုိပဲ အစ္ကုိညီလင္းရဲ႕ ကြန္မန္႔ေၾကာင့္ ဇြန္႔ကဗ်ာေလးက ပုိၿပီး ျပည့္စုံသြားတယ္လုိ႔ ခံစားရတယ္။ တီတင့္လည္း စိတ္အစဥ္ အၿမဲေအးျမၾကည္လင္ပါေစလုိ႔ ဇြန္က ျပန္ၿပီးဆႏၵျပဳပါတယ္။ း)