ဒီနာမည္ ဘာလုိ႔ေပးတာလဲဆုိၿပီး တစ္ခ်ဳိ႔မိတ္ေဆြေတြ ကုိယ့္ကုိေမးၾကတယ္။ ကုိယ္လည္း ဒီအေၾကာင္းေလးေရးဖုိ႔ စိတ္ကူးရွိၿပီးသား ျဖစ္ေနလုိ႔ ေရးလုိက္ပါတယ္။

ဇြန္မုိးစက္ ဆုိတဲ့နာမည္က ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေပးခဲ့တာပါ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက စာဖတ္၀ါသနာပါခဲ့တဲ့ကုိယ္ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေျဖၿပီးေနာက္ပိုင္း စာေတြပုိဖတ္ျဖစ္ၿပီး စာေရးခ်င္စိတ္ကလည္း ျပင္းျပလာတယ္။ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းေတြလည္း ေတာ္ေတာ္နဲ႔မဖြင့္ေသးလုိ႔ အျပင္သင္တန္းေက်ာင္းေတြတက္ရင္းနဲ႔ စာေတြဖတ္ၿပီး ေန႔ရက္ေတြကုန္လြန္ခဲ့တယ္။ ကုိယ္စဥ္းစားမိတဲ့ဇာတ္လမ္းအေၾကာင္းအရာေတြ ေခါင္းထဲမွာ စီရင္း ခ်ေရးျဖစ္တယ္။ စာေရးၿပီးေတာ့ မဂၢဇင္းတုိက္ကုိ ပုိ႔ခ်င္လာတယ္ဆုိပါေတာ့။

အဲဒီက်ေတာ့ ကေလာင္နာမည္လုိလာၿပီေလ။ ကေလာင္နာမည္ အရင္မစဥ္းစားထားဘဲ စာအရင္ေရးတာကုိး။ ဒါနဲ႔ ကုိယ့္ဘာသာနာမည္ေပးဖုိ႔ စဥ္းစားရေတာ့တာေပါ့။

ကုိယ္က ဇြန္လမွာေမြးခဲ့တဲ့သူမုိ႔လားေတာ့မသိဘူး ဇြန္ဆုိတဲ့နာမည္ကုိ အရမ္းႀကိဳက္တယ္။ ပန္းဆုိရင္လည္း ဇြန္ပန္း၊ ဇီဇ၀ါပန္း၊ စပယ္ပန္းေတြကုိ ႀကိဳက္တာ။ အဂါၤနံထြန္းတဲ့ နာမည္ေတြကုိ ႀကိဳက္႐ုံမက အဂါၤေတြနဲ႔လည္း ေတာ္ေတာ္အက်ဳိးေပးတဲ့သူပါ။ ကုိယ့္ေမာင္ေလး အစ၊ ကုိယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အလယ္၊ ထားခဲ့ဖူးတဲ့ ရည္းစား အဆုံး အဂါၤေန႔ဖြားေတြခ်ည္းပဲ။ (ခုေတာင္ အဂၤါသမီးေလးေယာက္နဲ႔ အတူေနေနရတာေနာ္) ထားပါေလ... စကားျပန္ဆက္ေတာ့ ဇြန္ကုိႀကိဳက္ေပမယ့္ တြဲေပးဖုိ႔ေနာက္နာမည္လုိေနတယ္။ တကယ္ကုိယ္ေပးခ်င္တဲ့ နာမည္ေနာက္တစ္ခုက "ဇူလုိင္မုိး"၊ ကုိယ္ဖတ္ဖူးတဲ့ ႐ုပ္ျပစာအုပ္တစ္ခ်ဳိ႔မွာ ဇာတ္လမ္း ဂ်ဴလုိင္မုိးဆုိၿပီး ေတြ႔ဖူးတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကုိယ္ေပးခ်င္တဲ့ နာမည္နဲ႔ ေတာ္ေေတာ္ဆင္ေနတယ္။ ကုိယ္ကလည္းေပးရင္ ဒီ ဇြန္၊ ဇူလုိင္ထဲက မထြက္ခ်င္ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ ကုိယ့္ေခါင္းထဲမွာ စဥ္းစားၿပီးခ်မေရးျဖစ္ေသးတဲ့ ဇာတ္လမ္းထဲက ေကာင္မေလးနာမည္က "မုိးစက္မႈန္"။

တကယ္ေတာ့ ကုိယ္က 'မုိး' ဆုိတဲ့နာမည္ မႀကိဳက္လုိ႔ မသုံးခ်င္ဘူး။ အျပင္မွာ ကုိယ္မခ်စ္မႏွစ္သက္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ရ႕ဲ့နာမည္ျဖစ္ေနလုိ႔။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆုံး ဇြန္ရယ္၊ ဇူလုိင္မုိးရယ္၊ မုိးစက္မႈန္ရယ္ နာမည္ေတြထဲက ေပါင္းစပ္ၿပီး ဇြန္မုိးစက္ ျဖစ္လာတာ။ မိုးကုိ ကုိယ္က တစ္လုံးတည္းသီးသန္႔ျဖစ္မသြားရေအာင္ မုိးစက္ဆုိၿပီးတြဲေပးလုိက္ေတာ့ အင္း... သိပ္မဆုိးပါဘူး၊ လွသားပဲလုိ႔ ကုိယ့္ဘာသာေတြးရင္း သေဘာက်ၿပီး "ဇြန္မုိးစက္" ဆုိတာ ျဖစ္လာတာ။

ေနာက္ေတာ့ ကုိယ္က ေမေမ့ကုိ စာမူေတြပုိ႔မယ့္အေၾကာင္းေျပာျပေတာ့ ေမေမက ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴနဲ႔ သေဘာတူလုိ႔ ကုိယ့္မွာ ၀မ္းသာလုိက္ရတာ။ ကုိယ္က ကုိယ္စာေရးတာ ေမေမသဘာမက်မွာ သိပ္စိတ္ပူခဲ့တာ။ အေမ မသိေအာင္လည္း ဘာမွမလုပ္ခ်င္ဘူးေလ။ ေမေမက ကုိယ့္ကုိ ကေလာင္နာမည္ထပ္ေပးတယ္။ တကယ္စာမူပုိ႔ေတာ့ ဇြန္မုိးစက္ကုိ မသုံးျဖစ္ဘဲ ေမေမေပးတဲ့နာမည္ပဲ သုံးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီနာမည္က ကုိယ့္ေမြးေန႔နဲ႔ကုိက္ၿပီး ကုိယ့္နာမည္ရင္းလုိပဲ ေလးလုံးပါတယ္။ အဲဒီနာမည္ေလးကုိလည္း ကုိယ္ႀကိဳက္တယ္။

ဒါေပမဲ့ ကုိယ့္စာမူေလးေတြလည္း အဲဒီတုန္းက အေရြးမခံခဲ့ရပါဘူး။ ကုိယ္ကစာမူပုိ႔ရင္ ကုိယ္ပါေစခ်င္တဲ့ မဂၢဇင္းတစ္တုိက္တည္းကုိပဲပုိ႔တာ။ ကုိယ့္စာမူအေရြးမခံရလုိ႔ စိတ္ဓာတ္ေတြလည္းက်ဖူးတယ္။ အေရြးမခံရတဲ့စာမူ တစ္ျခားမဂၢဇင္းတုိက္လည္း မပုိ႔ျဖစ္ေတာ့ဘူး။  ဒါေတာင္ ခပ္တည္တည္နဲ႔ အေမဂုဏ္ျပဳစာေပ၀တၳဳၿပိဳင္ပြဲေတာင္ ၀င္ၿပိဳင္လုိက္ေသးတာ။ ေတာ္ေတာ္စိတ္အားထက္သန္ေနခဲ့တာကုိး။

ေနာက္ပုိင္း သင္တန္းေက်ာင္းေတြ၊ စာေမးပြဲေတြၾကားထဲမွာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေပးခဲ့ရၿပီး overseas studies ထြက္ခဲ့ရေတာ့ စာေရးျခင္းနဲ႔ အလွမ္းေ၀းခဲ့ပါတယ္။

ကုိယ္ ၂၀၀၄ မကုန္ခင္ ျမန္မာျပည္တစ္ေခါက္ျပန္ေရာက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ျဖစ္ေတာ့ မထင္မွတ္ဘဲ စာေပနယ္နဲ႔နီးစပ္ခဲ့ၿပီး ေမေမေပးတဲ့ကေလာင္နဲ႔ ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါး ၁၃ပုဒ္ မဂၢဇင္းတစ္အုပ္မွာ လစဥ္ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဇြန္မုိးစက္ ကေလာင္ကုိေတာ့ ကေလာင္ခြဲအေနနဲ႔ပဲ ကုိယ္သုံးခဲ့တယ္။ တစ္လတည္းမွာ ကုိယ့္ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ထက္ပုိပါလာရင္ ေနာက္တစ္ပုဒ္ကုိ ဇြန္မိုးစက္နဲ႔ သုံးျဖစ္တယ္။

အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ကုိယ္ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွာ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ ၾကဳံလာေတာ့ စာေပနယ္နဲ႔ေ၀းရာ ကုိယ္ထြက္လာခဲ့ရတယ္။ ကုိယ္မထြက္ခင္ ကုိယ့္ကေလာင္နာမည္ႏွစ္ခုနဲ႔ စာေပလုပ္သားအဖြဲ႔၀င္ ေလွ်ာက္လႊာတင္ခဲ့တယ္။ ကုိယ္ေရးခဲ့တဲ့စာမူေကာ္ပီအားလုံးနဲ႔ ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ကေလာင္နာမည္စာရင္း အားလုံးေပးရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကုိယ္တင္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဇြန္မုိးစက္ နာမည္နဲ႔ ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါး ၂ပုဒ္ရယ္၊ ကုိယ္ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ "အလြမ္းရင့္ ပန္းတစ္ပြင့္" ၀တၳဳတုိတစ္ပုဒ္ရယ္ စုစုေပါင္း ၃ပုဒ္ပဲ ေရးရေသးတာ။ အဖြဲ႔၀င္ကတ္ျပားက်လာေတာ့ ဦးစားေပးကေလာင္နာမည္နဲ႔ မက်ခဲ့ဘဲ ဇြန္မုိးစက္နဲ႔ပဲ က်လာတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ ကုိယ့္ရဲ့စာေပလုပ္သား အဖြဲ႔၀င္အမွတ္က ၇၃၅၅ ပါ။

blog လုပ္ျဖစ္ေတာ့ တကူးတက နာမည္စဥ္းစားေနစရာမလုိဘဲ ဒီနာမည္ေလးနဲ႔ပဲလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆုိ မိတ္ေဆြမ်ား pen name "ဇြန္မုိးစက္" ရဲ့ history သိေလာက္ပါၿပီေနာ္။